Bij een congres hoort een badge. Het lijkt vaak wel een moetje en dat zie je ook aan de uitwerking. Hoe kunnen we betere badges maken?
Ik heb het er al eens eerder over gehad; ik ben geen fan van badges. Toch is mijn mening lichtjes bijgesteld in de tussentijd. En dat komt vooral omdat ik steeds vaker goede voorbeelden zie van hoe het beter kan.
De voorbeelden zag ik veelal voorbij komen bij Marga Groot Zwaaftink, van CommGres. Dus ik besloot haar daarover te interviewen.
Dé voorwaarde van een goede badge
Ik heb toch aardig wat evenementen georganiseerd, laat staan bezocht. Het was nogal een eyeopener toen Marga me vertelde dat de naam op een badge echt heel groot moet zijn. Zo groot dat je het op een paar meter afstand kan lezen. Ja, dan zie ik er de toegevoegde waarde er wel van in.
Dat is volgens haar ook eigenlijk de basisregelen en dé voorwaarde waar een goede badge aan voldoet: het moet goed leesbaar zijn. Plaats desnoods alleen de voornaam, zodat je de volledige naam kunt gebruiken. Wat de achternaam is, functie en bedrijf kun je in een gesprek navragen.
Keep it simple
Als je net als ik het zo irritant vindt om badges te maken (dit geldt meestal voor wat kleinschalige en/of informele evenementen), houd het dan lekker simpel. Koop textielstickers, leg een dikke stift bij de balie en laat iedereen z’n eigen naam opschrijven. Klaar is Kees.
Innovatieve oplossingen
Wil je toch iets innovatievers gebruiken, dan zijn daar ook veel mogelijkheden voor. Zo is er bijvoorbeeld de HandShake. Dit is een armband waarbij je contactgegevens uitwisselt als je elkaars handen schudt. Erg handig! Zo hoef je geen badges te maken, want de namen komen dan gewoon digitaal bij je binnen.
Marga deelt in een blog op haar site meer gave voorbeelden.
