Met makathons kun je mensen een bepaalde maatschappelijk probleem laten oplossen door creatieve ideeën. In dit interview vertelt Suze van PWN waarom ze dit organiseren.
Suze heb ik leren kennen toen ik betrokken was bij een van haar makathons ‘Plastic Free Rivers‘ die ze organiseerde. Een makathon lijkt op een hackaton. Het verschil is dat je bij een hackathon werkt aan software of een app. Bij een makathon werk je aan een product. Ik was benieuwd waarom zij makathons organiseren en interviewde haar.
Wat is jouw rol precies bij PWN?
“Ik ben Innovatiemanager bij waterleidingbedrijf PWN en verantwoordelijk voor het innovatieproces, innovatieklimaat en innovaties. Om tot innovatieve oplossingen te komen rondom vraagstukken organiseer ik makathons. Door middel van makathons laten we mensen een bepaalde maatschappelijk probleem oplossen door creatieve ideeën, zoals bijvoorbeeld zorgen voor plastic-vrije rivieren.”
Hoe is het idee om makathons te gaan organiseren ontstaan?
“Een uitzending van Tegenlicht over de nieuwe Maakwereld heeft mij doen inzien dat iedereen tegenwoordig met de nieuwe smart technologiën in staat is om prototypes te maken van innovatie ideeën. Vervolgens maakte Daan Roosegaarde me er van bewust we in Nederland in een ‘Ja-maar’ cultuur leven en dat we naar een ‘Ja-en’ cultuur moeten om echt innovatief te zijn. Dus ik ben gaan experimenteren.
Ook werd ik heel erg in beweging gezet door het boek Easycratie van Martijn Aslander. Door het boek besefte ik me dat je relatief snel en zonder financiele middelen evenementen kunt organiseren, mensen aan je te laten binden én ze te laten meedenken aan oplossingen. Ik had toen al voor ogen een community op te bouwen. Met de huidige digitale wereld is dat relatief eenvoudig te organiseren.”
Wat hebben deze makathons je opgeleverd?
“Ik heb door de diverse makathons een database en een netwerk opgebouwd van deelnemers (studenten, ZZP’ers en bedrijven) en bedrijven uit de makerswereld (3D-printing, IoT, sensoren etc). Het wordt hierdoor steeds makkelijker om de evenementen vol te krijgen. Zo moest ik op een gegeven moment zelfs een stop zetten op de inschrijvingen, terwijl ik in het begin er nog hard aan moest trekken. Het kost me dus steeds minder tijd iets te organiseren. Door mijn groeiende database, is de kans ook steeds groter dat we goed afgestemde multidisciplinaire teams kunnen formeren bij de makathons.
Maar wat veel belangrijker is: we kunnen dankzij de makathons veel sneller prototypes maken voor een innovatieve oplossing.”
