Moet je in deze tijd wel vragen om iets gratis te doen? Gratis lijkt tegenwoordig een verboden woord, want we hebben het al zo zwaar en weinig of geen inkomsten. Toch wil ik iedereen die dit leest inspireren om meer inlevingsvermogen te tonen en extra te focussen op wat je komt brengen in plaats van wat je wilt halen. Juist in deze tijd.
Om een investering vragen
Voor de Locatietour die ik in juli organiseer, benaderde ik een bedrijf om een deel te sponsoren. De afsluiting in een pittige mail die ik als reactie ontving klonk: “Vind je dit eerlijk, in deze tijd waarin we samen de schouders eronder moet zetten?”
Ik trok het mij in eerste instantie persoonlijk aan, want ik kan het mij namelijk zo ontzettend goed voorstellen. Tenslotte fietsen we in de evenementenbranche op dit moment allemaal tegen de wind in. Ik ook. Je hebt weinig tot geen inkomsten, je maakt je zorgen over het bestaansrecht van je onderneming en dan vraagt iemand je om zelfs te investeren en kosten te maken. Voor niets, noppes, nada!
Niet halen maar brengen
Nadat ik het even op me in had laten werken besloot ik een aardige maar zakelijk mail terug te schrijven. Ik bedankte hem vriendelijk dat hij de moeite had genomen om te reageren en toonde begrip voor zijn situatie. Het uitgangspunt in de mail was vooral dat ik niet alleen kwam halen maar met name kwam brengen. Deelnemen aan dit evenement zou hem gegarandeerd veel naamsbekendheid opleveren bij de juiste doelgroep.
Juist zijn zin ‘samen de schouders eronder zetten’ is typerend voor mijn evenement. De investering in euro’s door verschillende betrokken partijen en een meer dan gemiddelde inzet van het volledige team met aankleding door middel van gesponsorde producten, draagt bij aan succes voor iedereen. En ja, er ontstaat business achteraf. Op korte of lange termijn, met kleine of grote opdrachten en natuurlijk ook mede afhankelijk van de presentatie en kwaliteit van het product. Maar ik weet na al die jaren ervaring dat dit concept werkt.
De mail luchtte op. Ik liet trouwens de deur niet op een kier omdat ik door zijn tone of voice in de mail geen enkele klik of gun voelde.
Meedenken en voordelen noemen
Er volgden nog meer mailtjes van bedrijven die ik had benaderd en de reactie in die mailtjes waren gelukkig een stuk positiever en enthousiaster. Een bedrijf schreef mij: “Leuk concept heb je Linda. Ik weet alleen niet of de doelgroep aansluit bij wat wij doen. Wij richten ons met name op de particuliere markt en bruiloften.” Ik beantwoordde de mail dat dat zeker niet mijn doelgroep is en gaf een toelichting. Daarna volgde weer een mail terug om te bedanken voor mijn eerlijke en uitgebreide antwoord en dat ze het toch wel interessant vonden om deze markt te ontdekken en dat ze heel graag mee doen.
Door deze mailwisselingen merkte ik dat het goed is om je in te leven in de situatie van de ander en dit ook nog eens extra te benadrukken. Even de pet van de ander opzetten en hulp bieden in plaats van een gunst vragen.
Mensen die kansen zien
Dat het een lastige tijd is bleek ook uit het bericht dat ik kreeg van een foodtruck. Zij staan normaal gesproken op festivals en omdat die allemaal uit de agenda zijn geschrapt hadden deze ondernemers zelfs een tijdelijk baantje aangenomen om te overleven. Als ze met de Locatietour mee zouden doen, moesten ze daar zelfs vrij voor nemen. Respect, dacht ik direct. En tegelijkertijd dacht ik ook. Jee… Ze weten eigenlijk niet wat ze in hun schoot geworpen krijgen en in subtiele woorden gaf ik aan dat het wellicht kortzichtig gedacht was in dit geval. Ik vertaalde het even naar een geldbedrag dat geïnvesteerd wordt in de marketing en dat ze tegen een relatief kleine investering – smaakbeleving van hun product door hun interessante doelgroep – in een kort tijdsbestek wellicht een hele nieuwe markt kunnen aanboren.
De zakelijke eventmarkt die juist in deze tijd, wellicht eerder kiest voor een foodtruck concept op eigen locatie in plaats van extern. Ik verontschuldigde me voor mijn ongevraagde advies en wenste ze veel sterkte en succes.
Ze belden mij de volgende dag. “Linda, ik wil je even bedanken voor je mail. Je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Sorry maar we hebben gewoon een k..-jaar. Het is inderdaad een heel kleine investering en het zou een prachtige gelegenheid zijn om deze markt te ontdekken. Is er nog plek? We willen toch graag meedoen.“
Er volgde een superleuk gesprek vol energie en met humor. Het enthousiasme groeide aan beide kanten. De joehoe-adrenaline stroomde door mijn lijf en het gaf me zo’n ontzettend goed gevoel. Niet omdat ik nu gratis eten had binnengeharkt of een goede deal had gemaakt. Maar omdat ik echt het gevoel had dat ik twee enthousiaste ondernemers met een goed en leuk product kan helpen om in deze tijd te overleven.
Niet halen maar brengen.
